Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

"ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΛΟΙΜΙΚΗ ΝΟΣΟΣ" - π. Θεοδώρου Ζήση

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ λοιμικὴς νόσου προσλαμβάνει κάθε χρόνο τὸ καρναβάλι, ἀφοῦ πολλοὶ δήμαρχοι καὶ ἄλλοι φορεῖς ἐπιδεικνύουν ἀσυνήθιστο ζῆλο καὶ κοπιώδη δραστηριότητα γιὰ τὸ ποιὸς θὰ ὀργανώσει τὸ ἐντυπωσιακότερο καρναβάλι ξοδεύοντας τεράστια ποσὰ καὶ ἀπασχολώντας ἑκατοντάδες ἢ χιλιάδες ἀνθρώπων. Καὶ δὲν εἶναι βέβαια μόνο ἡ σπατάλη τόσων χρημάτων, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ διατεθοῦν σὲ κάλυψη ἄλλων σπουδαίων ἀναγκῶν, ὄχι μόνο στὴν ἀνακούφιση πτωχῶν καὶ ἐνδεῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ σὲ πολιτιστικοὺς καὶ πνευματικοὺς στόχους, στὴ βελτίωση π.χ. τῶν συνθηκῶν ὑγείας καὶ παιδείας. Τὸ σημαντικώτερο εἶναι ἡ ἠθικὴ ζημία καὶ βλάβη ἀπὸ τὴν ἀναισχυντία τῆς γύμνιας, τὴν ξετσιπωσιὰ τῆς αἰσχρότητας, τὶς βωμολοχίες καὶ τὰ πορνικὰ ᾄσματα καὶ θεάματα, τὴν παρότρυνση σὲ σαρκικὰ ἁμαρτήματα κάτω μάλιστα ἀπὸ τὴν ἐλευθερία κινήσεων ποὺ προσφέρει ἡ μάσκα, ἄσυλο ἀδιαντροπιᾶς καὶ ἀποπροσωποίησης. Κάτω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο ὁ ἄνθρωπος παύει νὰ εἶναι πρόσωπο, ποὺ ἔχει ἀπέναντί του καὶ βλέπει τὸν Θεὸ καὶ τοὺς συνανθρώπους — πρὸς + ὄψις ἢ —ὤψ καὶ μεταβάλλεται σὲ ἀπρόσωπο ὄν, μέλος ἑνὸς ἀνωνύμου πλήθους, ποὺ κινεῖται μόνο ἀπὸ ἐμπαθεῖς ὀρέξεις καὶ ἐπιθυμίες………………………………….. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀναφερόμενος στὸ ἐπιχείρημα ὅτι μὲ τὶς καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις διασκεδάζουν καὶ εὐφραίνονται οἱ ἄνθρωποι, ξεφεύγουν ἀπὸ τὴν καθημερινότητα, ἀπαντᾷ ὅτι αὐτὸ εἶναι τελείως παράλογο, διότι ἡ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη πρέπει νὰ συμβαδίζουν μὲ τὴν ἠθικὴ καὶ τὴν εὐπρέπεια. Ὅταν μεταβάλλεται ἕνα σπίτι σὲ πορνεῖο, εἶναι ἐντροπὴ νὰ ἰσχυρίζεται κανεὶς ὅτι πρόκειται γιὰ ἡδονὴ καὶ εὐχαρίστηση. Πολὺ περισσότερο, ὅταν ὁλόκληρες πόλεις μεταβάλλονται σὲ πορνεῖα κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ἀποκριᾶς. Σὲ λίγο ὅλη ἡ Ἑλλάδα, ἡ χώρα τῶν ἁγίων καὶ τῶν μαρτύρων, θὰ μεταβληθεῖ σὲ ἀπέραντο πορνεῖο. Στατιστικὲς στὴ πόλη τῶν Πατρὼν ἔχουν δείξει ὅτι μετὰ τὶς καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐκτρώσεων φθάνει σὲ ἀνησυχητικὸ σημεῖο: «Πορνεῖον γέγονέ σου ἡ οἰκία, μανία καὶ οἶστρος, καὶ οὐκ αἰσχύνη ταῦτα ἡδονὴν καλῶν;»……………… Ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης στὸ βιβλίο του «Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν»1, ἀναφερόμενος σὲ ὅσα γίνονται κατὰ τὶς Ἀπόκριες γράφει: «Κατ᾿ ἀλήθειαν ἠμπορεῖ νὰ εἰπῇ τινάς, ὅτι τότε οἱ Χριστιανοὶ δαιμονίζονται ὅλοι· διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδοῦν ἀσυνειδήτως, ἕως καὶ αὐτοὶ οἱ πλέον γέροντες... τότε δὲν ἔχει διαφορὰν ἡ ἡμέρα ἀπὸ τὴν νύκτα· διότι ἐπίσης μὲ τὴν ἡμέραν καὶ ὅλη ἡ νύκτα ἐξοδεύεται εἰς χοροὺς καὶ παίγνια καὶ ἀταξίας καὶ μασκαραλίκια· τότε διὰ νὰ εἰπῶ ἔτσι, πανηγυρίζει ἡ ἀσέλγεια· ἑορτάζει ἡ ἀκολασία· εὐφραίνεται ἡ μέθη· ἀγάλλεται ἡ τρυφὴ καὶ ἀσωτεία· χορεύει ὁ διάβολος μὲ δέκα μανδήλια καὶ συγχορεύει μὲ αὐτὸν ὅλον τὸ πλῆθος τῶν δαιμόνων διότι ὅσον κέρδος κάμνουν εἰς μόνας τὰς ἀποκρέας, δὲν ἠμποροῦν νὰ τὸ κάμουν εἰς ὅλον τὸν χρόνον». Απόσπασμα από την εργασία του π. Θεοδώρου Ζήση με θέμα: «Τὸ καρναβάλι λοιμικὴ νόσος»

ΛΕΙΨΑΝΟ ΑΓΙΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

Αγ. Αμβρόσιος και Προτάσιος Αγιος Αμβρόσιος
Το λείψανο του Αγίου Αμβροσίου επισκόπου Μεδιολάνων , βρίσκεται στον ομώνυμο Παπικό Ναό του Αγίου Αμβροσίου. Το ιερό λείψανο είναι τοποθετημένο κάτω από το ιερό των παπικών (σε κρύπτη), επισκέψιμο μεν, εξ αποστάσεως, και ενδεδυμένο με παπικά άμφια. Τον Άγιο Αμβρόσιο πλαισιώνουν οι Άγιοι Προτάσιος και Γερβάσιος.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

ΝΕΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ - Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (Καρσλίδης)

Ο όσιος Γεώργιος (κατά κόσμον Αθανάσιος Καρσλίδης), γεννημένος το 1901, γόνος ευσεβών γονέων από την Αργυρούπολη –έδρα της Ι. Μητροπόλεως Χαλδίας -του Πόντου, έμεινε από βρέφος ορφανός και από πατέρα και από μητέρα. Τον ανέστησε η γιαγιά του, με παραδειγματική ευσέβεια. Σε ηλικία εννέα (9) ετών είχε την πρώτη επαφή με το ράσο. Στις 19/7/1919 επισημοποίησε την αφιέρωσή του στον Μοναχισμό, έλαβε το όνομα Συμεών και λίγα χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε Διάκονος. Κατά τις τραγικές ημέρες του διωγμού της Εκκλησίας της Γεωργίας από το κομμουνιστικό καθεστώς, συνέλαβαν τον νεαρό διάκονο «ως εχθρό του λαού», καταδικάσθηκε σε θάνατο και τουφεκίσθηκε μαζί με πολλούς άλλους, αλλά θεία χάριτι διασώθηκε θαυματουργικώς. Στις 8/9/1925 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά στη Γρούζια Σχέτα και λαμβάνει το νέο του όνομα Γεώργιος. Το έτος 1929 ήλθε στην Ελλάδα. Εκοιμήθη οσιακώς στις 4/11/1959