Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

π. Μιχαήλ Καρδαμάκης
1932-2008


" Η ενώδυνη γνώση μου απο τη μακρόχρονη εμπειρία μου, είναι ότι ένας χριστιανός Ιερέας, και όχι ένας σπουδαίος εφημέριος, ζεί την κορυφαία στιγμή της Ιερωσύνης του όχι στο αποκορύφωμα της ιστορική δραστηριότητάς του, αλλά τότε πού, σύμφωνα με τα συναξάρια της Εκκλησίας μας, το αίμα του, απο το κατά Χριστόν μαρτύριό του αναμειγνύεται με το αίμα του Χριστού.
Γιατί αίμα δίνουμε όταν στην άσκηση της Ιερωσύνης μας δεν εμπαίζουμε και δεν φλυαρούμε, αλλά υποφέρουμε και αγαπούμε. Αγαπούμε τον Χριστό και την επιφάνεια του Χριστού στο πρόσωπο κάθε πιστού.
Όταν συμμετέχουμε και συνεργούμε στην παρατεινόμενη κτίση της Εκκλησίας, στην πραγματοποίησή της σε μιά ενοριακή Κοινότητα. Όταν ακριβώς ιερατεύουμε και προφητεύουμε, δηλαδή μαρτυρούμε και θυσιαζόμαστε, απόστολοι μιας βασιλική και σταυρική αρχοντιάς, που όλη η δόξα και η μεγαλειότητά της είναι να ταπεινώνεται και να αγαπά" . (πηγή: http://patrokosmas1063fm.blogspot.com/2010/03/blog-post_8505.html )

ΙΕΡΟΚΑΤΑΚΡΙΣΗ

...Έρχονται στιγμές που η ψυχή του κληρικού μοιάζει σαν το κλυδωνιζόμενο καράβι. Από παντού στιγματίζεται, και από φίλους και από εχθρούς και από τους δικούς του και από ξένους και ακόμα από τους θεωρούμενους "πνευματικούς ανθρώπους"....Χαρακτηριστικός ο λόγος του Αγίου Εφραίμ του Σύρου: " Τίμα τους ιερείς με προσήλωση ως καλούς οικονόμους. Απόδωσε την οφειλόμενη τιμή στο λειτούργημά τους και μην ερευνάς τις πράξεις τους. Όσον αφορά το λειτουργικό, ο ιερεύς είναι ένας άγγελος, όσον αφορά τις πράξεις του, είναι ένας άνθρωπος. Με το έλεος του Θεού έχει γίνει ένας μεσίτης ανάμεσα στον Θεό και στόν άνθρωπο" . Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: " ο τιμών τον ιερέα, και τον Θεόν τιμήσει, ο δε μαθών του ιερέως καταφρονείν, οδώ προβαίνων και εις τον Θεόν υβρίσει ποτέ" δηλαδή: " αυτός που τιμά τον ιερέα θα τιμήσει και το Θεό, αυτός που έμαθε να καταφρονεί τον ιερέα με το πέρασμα του χρόνου θα υβρίσει και το Θεό". Και συμπληρώνει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος με την εξής μαρτυρία: " Είδα άνθρωπο που φανερά αμάρτησε, αλλά μυστικά μετανόησε. Και αυτόν που εγώ κατέκρινα ως ανήθικο, ο Θεός τον θεωρούσε αγνό, διότι με τη μετάνοιά του Τον είχε πλήρως εξευμενίσει". Αμήν (πηγή: Ποιμένες και Ποιμενόμενοι, Αρχιμ. Μακάριου Γρινιεζάκη)  

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

" Η Εκκλησία, λοιπόν, δεν είναι κάτι έξω από εμάς, έξω από το πλήρωμά της, τη στιγμή μάλιστα που η λειτουργική  σύναξη φανερώνει την Εκκλησία σε όλη τη δύναμη, την αγιότητα και την πληρότητά της. Τό πλήρωμα της Εκκλησίας δεν συνιστά απλώς τό "άθροισμα" των αμαρτωλών και αναξίων ανθρώπων που εκκλησίάζεται, αλλά το σώμα του Χριστού. Με τη συνείδηση αυτή πηγαίνει κανείς στην Εκκλησία, στη σύναξη των πιστών, για να είναι αυτό που έγινε κατά την ημέρα του βαπτίσματός του - μέλος του σώματος του Χριστού. Έτσι πληρούται η αποστολή του ως πιστού μέλους της Εκκλησίας. Έτσι φαίνεται και η διαφορά που υπάρχει μεταξύ του εκλεκτού λαού του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης και του εκλεκτού λαού του Θεού της Καινής Διαθήκης. Στην πρώτη περίπτωση η εκλογή σφραγίσθηκε με το αίμα των ζώων. Στη δεύτερη περίπτωση ο εκλεκτός λαός αγιάσθηκε με το αίμα του Χριστού " εις το λατρεύειν Θεώ ζώντι" . (Παναγιώτη  Ι. Σκαλτσή. Λειτουργικές Μελέτες ΙΙ, Εκδ΄Π. Πουρνάρα, Θεσ/νίκη 2009, σελ. 85-86)