Εσπερινές συνάξεις με θέμα: "Αγγελοι Κυρίου, δημιουργία και αποστολή τους"

Καύχημά μας: ο Σταυρός του Κυρίου μας του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων,

Μτφρ. Γεωργίου Β. Μαυρομάτη, εκδ. Επέκταση

Κ. Το χάλκινο φίδι στην έρημο και το ραβδί τοϋ Μωϋσή προτύπωναν τον Σταυρό τοϋ Χριστού.
Αυτόν τον τύπο του Σταυρού προτύπωνε ο Μωϋσής κρεμώντας στον Σταυρό το χάλκινο φίδι, ώστε όποιος δαγκωνόταν από το ζωντανό φίδι, και έβλεπε το χάλκινο φίδι (Αριθμ. κα΄ 9) να σώζεται πιστεύοντας. Λοιπόν, το μεν χάλκινο φίδι, κρεμασμένο στον Σταυρό σώζει, και ο Υίός του Θεού, που σαρκώθηκε, κρεμασμένος στον Σταυρό δεν σώζει; Πάντοτε, λοιπόν, η ζωή έρχεται δια μέσου του ξύλου. Διότι την εποχή του Νώε σώθηκε η ζωή των ανθρώπων με την ξύλινη κιβωτό. Και η θάλασσα, την εποχή του Μωϋσή όταν είδε τον τύπο του ραβδιού φοβήθηκε αυτόν που την χτύπησε και χωρίστηκε στη μέση. Ώστε, λοιπόν, το ραβδί έχει δύναμη και ο Σταυρός του Σωτήρα δεν έχει; Προσπερνώ τους πολλούς τύπους για χάρη συντομίας. Την εποχή του Μωϋσή, το ξύλο γλύκανε το νερό ('Εξ. ιε' 25) κι' απ' την πλευρά του 'Ιησου το νερό έτρεξε έπάνω στο ξύλο του Σταυρού (Ίω. ιθ' 34).

ΚΒ. Κάνοντας το σημείο του Σταυρού ομολογούμε την πίστη μας στον Εσταυρωμένο Κύριο.
Και αν κανείς θέλει να ερευνήσει, θα βρει κι άλλες αιτίες. Αλλά και αυτά είναι αρκετά να λέγονται, γιατί είναι σύντομος διαθέσιμος χρόνος και για να μην έλθει κορεσμός από την ομιλία στους ακροατές. Αν και βέβαια δεν είναι ποτέ δυνατόν να κουραστεί κανείς όταν ακούει τα σχετικά με τον Δεσπότη που στεφανώνεται, και μάλιστα στον πανάγιο αυτόν Γολγοθά που βρισκόμαστε. Διότι άλλοι μόνο ακούνε γι' αυτόν, εμείς όμως και τον βλέπουμε και τον ψηλαφούμε. Κανείς ας μην αποκάμνει. Πάρε τα όπλα εναντίον των εχθρών για να υπερασπιστείς αυτόν τόν Σταυρό. Στήσε τρόπαιο την πίστη του Σταυρού εναντίον εκείνων που φέρνουν αντίρρηση. Και όταν πρόκειται να συζητήσεις για τον Σταυρό του Χριστού με τους απίστους, πριν αρχίσεις σχημάτισε με το χέρι σου το σημείο του Σταυρού του Χριστού προς το μέρος τους και θα κλείνει το στόμα αυτού που φέρνει αντίρρηση. Μην ντραπείς να ομολογήσεις τον Σταυρό. Διότι ακόμη και οι άγγελοι καυχώνται λέγοντας: «»γνωρίζουμε ότι ζητάτε τον Χριστό που σταυρώθηκε» (Ματθ. κη΄5). Μήπως δεν μπορείς να πεις, άγγελέ μου, « γνωρἰζω Αυτόν που ζητάτε, τον Δεσπότη μου;»Αλλά εγώ, λέει με θάρρος ο άγγελος, γνωρίζω τον Εσταυρωμένο. Διότι ο Σταυρός είναι δόξα και όχι ατιμία.

ΛΣΤ΄. Ας κάνουμε το σημείο του Σταυρού ως ομολογία προς τον Εσταυρωμένο.
Ας μη ντρεπόμαστε, λοιπόν, να ομολογήσουμε τον Εσταυρωμένο. Ας γίνεται το σημείο του Σταυρού με τα δάκτυλα πάνω στο μέτωπο και πάνω σε όλα, στα ψωμιά που τρώμε και στους άρτους που πίνουμε, όπου μπαίνουμε κι από όπου βγαίνουμε, πριν από τον ύπνο, όταν είμαστε στο κρεββάτι και όταν σηκωνόμαστε, όταν βαδίζουμε και όταν αναπαυόμαστε. Είναι μεγάλο φυλακτό ο Σταυρός, δίδεται δωρεάν στους φτωχούς, χωρίς κόπο στους σθενείς. Καει επειδή αυτή η χάρη έρχεται από τον Θεό, είναι σημάδι των πιστών και ο φόβος των δαιμόνων. Διότι τους κατανίκησε επάνω στον Σταυρό, σύροντάς τους στη θριαμβευτική πομπή του (Κολ. β΄, 15). Όταν, λοιπόν, βλέπουν οι δαίμονες τον Σταυρό, θυμούνται τον Εσταυρωμένο. Θυμούνται Αυτόν που τσάκισε τα κεφάλια του δράκοντα (Ψαλμ. ογ΄ 14). Να μην περιφρονείς το σημείο του Σταυρού που τό έχουμε δωρεάν, αλλά γι αυτό να τιμάς πιο πολύ τον ευεργέτη Χριστό.

πηγή: http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?cat=patr&NF=1&main=texts&file=21.htm

Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμουμέ τήν ἔναρξη τῆς νέας Σχολικῆς χρονιᾶς

Ἀγαπητοί μου Ἐκπαιδευτικοὶ Λειτουργοί καί ἀγαπητοί μου Μαθητές.

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἔναρξης τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, αἰσθάνομαι ἐπιτακτική τήν ἀνάγκη, νά ἐπικοινωνήσω πατρικά μαζί σας καί νά σᾶς εὐχηθῶ ἐκ βάθους ψυχῆς, νά ἔχετε ὑγεία καί εὐλογία παρά Κυρίου, δύναμη και διάθεση ζεούσης καρδίας κατά τό νέο σχολικό ἔτος.
Οἱ Ἐκπαιδευτικοί ἐπιτελεῖτε ἕνα ξεχωριστό λειτούργημα μέσα ἀπό τό ὁποῖο μεταγγίζετε τήν γνώση στίς ψυχές τῶν παιδιῶν καί καλλιεργεῖτε τόν ἐσωτερικό κόσμο τῶν μαθητῶν, ὥστε νά τεθοῦν τά σωστά καί ἄσειστα θεμέλια γιά τήν περαιτέρω πρόοδο καί πορεία τῆς ζωῆς τους.
Τό λειτούργημα τοῦ Δασκάλου κρύβει μεγαλεῖο καί ἀρχοντιά, ἀλλά ἐμπεριέχει καί τήν εὐθύνη τῆς καλλιεργείας τῶν μαθητῶν ὄχι μόνο μέ τήν προσφορά γενικῶν γνώσεων, ἀλλά μέ τήν κατανόηση τοῦ μεγαλείου τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος εἶναι δημιουργημένος, «κατ' εἰκόνα καί καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ».
Νά ὑψώνετε τά μάτια σας στό Θεό καί νά ἐπικαλῆσθε τήν βοήθειά Του στό ἒργο σας. Χωρίς τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ στήν ἂμμο κτίζομε τά ὃποια οἰκοδομήματα καί γιά τόν λόγο αὐτό οὒτε ἀντοχή, οὒτε διάρκεια ἒχουν. Νά διδάσκετε ἀδελφοί μου, στά παιδιά τήν ἀλήθεια περί τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου καί ὓστερα ὃλα τά ἂλλα, ὣστε νά ἒχουν ὁλοκληρωμένη εἰκόνα καί ἂποψη περί τῆς ζωῆς, τῆς ἐπιστήμης καί τοῦ προορισμοῦ καί τελικοῦ σκοποῦ τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι ἡ αἰωνιότητα.
Ἐπάνω σ' αὐτό τόν ἱστό πρέπει νά ὑφαίνεται ἡ ὅλη προσπάθεια γιά τήν προσφορά τοῦ Δασκάλου στούς μαθητάς, στήν κοινωνία, στόν κόσμο ὁλόκληρο.
Ἐπιθυμῶ ἐπίσης νά σᾶς εὐχαριστήσω, ἀγαπητοί μου Ἐκπαιδευτικοί λειτουργοί, διότι μέ συνείδηση εὐθύνης ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων, ἔναντι τοῦ χρέους στήν Ἱστορία, τήν Παράδοση καί τήν βαρειά πνευματική Κληρονομιά τῆς Πατρίδος μας, ἐπιτελεῖτε τό χρέος σας κάνοντας κατάθεση ψυχῆς. Γνωρίζω ὅτι τό ἔργο αὐτό καθίσταται δυσκολώτερο σήμερα, ἕνεκα τῆς κρισιμότητας τῶν καιρῶν καί τῶν ποικίλων δυσκολιῶν πού βιώνει ἡ κοινωνία μας καί ἡ χώρα μας.
Ἡ προσευχή μου σᾶς συνοδεύει στό δύσκολο, ἀλλά τόσο ξεχωριστό καί εὐλογημένο ἔργο σας.
Σέ σᾶς τούς Μαθητάς ἀπευθύνομαι μέ πολλή ἀγάπη καί σᾶς εὐλογῶ ἀγαπητά μου παιδιά., ὣστε νά ἐπιτύχετε στήν προσπάθεια καί στόν ἀγῶνα πού καταβάλλετε γιά μόρφωση καί κατάκτηση ὑψηλῶν κορυφῶν. Σᾶς εὔχομαι δύναμη παρά Θεοῦ, χαρά καί κάθε εὐλογία κατά τό σχολικό ἔτος πού ἤδη ἄρχισε. Ὁ δρόμος τῆς μάθησης καί τῆς γνώσης, χρειάζεται κόπο, ὑπομονή, ἐπιμονή καί ἀξιοποίηση τοῦ χρόνου καθημερινῶς.
Σᾶς καμαρώνομε μαζί μέ τούς γονεῖς σας καί ἐπιθυμοῦμε νά σᾶς δοῦμε πολύ ψηλά μέσα στήν κοινωνία μας. Εἶστε οἱ χρυσές ἐφεδρεῖες μας καί τό ἐλπιδοφόρο μέλλον γι’ αὐτό τόν τόπο.
Τέλος ἐκφράζω τά βαθύτατα αἰσθήματα τῆς ἀγάπης μου πρός τούς γονεῖς τῶν μαθητῶν καί τούς διαβεβαιῶ ὅτι στόν ὡραῖο ἀγῶνα τους γιά τήν πρόοδο τῶν παιδιῶν τους καί τήν καταξίωση τους στήν ζωή, τούς συνοδεύουν οἱ εὐχές καί οἱ θερμές προσευχές μου πρός τόν Κύριό μας.
Τά παιδιά μας εἶναι τά ὡραιότερα δῶρα τοῦ Θεοῦ, γι' αὐτό καί πρέπει νά εὐχαριστοῦμε τόν Κύριο καί νά ἐργαζώμεθα γιά τήν κατά Θεό παιδεία καί ἀνατροφή τους. Νά ἐνδιαφερώμεθα ὄχι μόνο γιά τήν κατά κόσμον γνώση, ἀλλά καί γιά τήν Θεόν σοφία. Νά ἀγωνιζώμεθα ὃχι μόνο γιά νά κάνωμε τεχνοκράτες καί κοσμικούς ἐπιστήμονες, ἀλλά ἀνθρώπους μέ πίστη στόν Θεό, ἀγάπη στόν ἂνθρωπο, προσωπικότητες μέ ἦθος καί μέ  ἀξιοπρέπεια.

Σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους μέ ἀγάπη πατρική
Καλή σχολική χρονιά.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ