« Ὁ Πάπας εἶναι ὁ διάδοχος τοῦ Ἁγίου Πέτρου σέ εὐθεία γραμμή. Ὅπως ἐκεῖνος ἄκουσε νά λέγει ὁ Χριστός: «Πέτρε, εἶσαι ἡ πέτρα καί πάνω σ’ αὐτήν τήν πέτρα θά οἰκοδομήσω τήν ἐκκλησία μου». Ἀκόμη: «βόσκε τά ἀρνία μου, ποίμαινε τά πρόβατά μου». Ὁ Ὑπέρτατος Ποντίφηκας κατέχει λοιπόν μιά θέση κεντρική καί ἀποκλειστική στούς κόλπους τῆς ἐκκλησίας ἀπ’ ἀποστολικά χρόνια. Γύρω του συγκλίζει ἡ Ἐκκλησία ὁλόκληρη, καθώς μέ τίς πλάτες του σηκώνει τό βάρος τῆς διακυβέρνησης τοῦ συνόλου τῶν πιστῶν ὁποιασδήποτε τάξεως. Ὁ Πάπας εἶναι ἕνας πιστός, ὅμως οὐσιαστικά εἶναι περισσότερο ἀπ’ ἄλλους: χωρίς αυτόν δέν ὑπάρχει πλέον ἐκκλησία καί συνεπῶς οὔτε πιστοί[!] Ὁ Πάπας εἶναι, ἁπλῶς, ἡ Ἐκκλησία. « Ὅπου Πέτρος, ἐκεῖ Ἐκκλησία, ἐκεῖ Θεός». «Ὁ ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, στόν ὁποῖο ὑπάρχει τό φορτίο πού ὁ Κύριος ἔδωσε μ’ ἕνα μοναδικό τρόπο στόν Πέτρο, πρῶτο τῶν Ἀποστόλων, καί πού πρέπει νά μεταφέρεται στούς διαδόχους του, εἶναι ὁ ἀρχηγός τοῦ κολλεγίου τῶν ἐπισκόπων, Ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ, καί ποιμένας τῆς ὅλης τῆς Ἐκκλησίας ἐπί τῆς γῆς», διαβεβαιώνει εὐθέως ὁ 331 κανόνας τοῦ κωδικα τοῦ 1983 πού δίνει καί τήν λογική συνέπεια: «Γι’ αὐτό ἔχει μέσα στήν ἐκκλησία, ἐξ αἰτίας τῆς διακονίας του, τήν κανονική ἐξουσία, ὑπέρτατη, πλήρη, ἄμεση καί παγκόσμια πού μπορεί πάντοτε νά ἀσκεῖ ἐλευθέρως». Τά πάντα βρίσκονται ἐδῶ. Ἀφοῦ ὁ Πάπας ἀνακεφαλαιώνει στό πρόσωπό του ὅλη τήν Ἐκκλησία, τίποτε, ἀπολύτως τίποτε δέν ξεφεύγει ἀπ’ τήν κανονική του ἐξουσία. Αὐτή εἶναι ὑπέρτατη (χωρίς νά ὑπάρχει τίποτε καί κανένας πάνω ἀπ’ ἀυτόν), πλήρης (χωρίς ὅρια ὅσον ἀφορᾶ τά θέματα τῆς ἁρμοδιότητός του), ἄμεση (χωρίς ὅρια ὅσον ἀφορᾶ τούς τόπους τῆς ἁρμοδιότητός του, ὁ Πάπας κυβερνᾶ ἄμεσα τήν παραμικρή γωνιά τῆς Ἐκκλησίας, τόν πιό μικρό πιστό).Καί παγκόσμια (ὁ Πάπας κυβερνᾶ ὅλους καί καθέναν στήν παραμικρή λεπτομέρεια)»… «Ὅταν ὁ Πάπας πεθάνει ἤ αδυνατεῖ νά ἀσκεῖ τά καθήκοντά του γιά ὁποιοδήποτε λόγο, ὁ χρόνος εἶναι νεκρός, τά ρολόγια σταματοῦν, ὁ Θεός πιά δέν κυβερνᾶ τόν κόσμον».[!].
(Ἀπό τό βιβλίο “Droit canonique” [ Κανονικό Δίκαιο] τοῦ Γάλλου Alain Seriaux, Καθηγητοῦ τοῦ Δικαίου και τῆς Πολιτικῆς Ἐπιστήμης στο Πανεπιστήμιο D’ Aix-Masreille, ἐκδ. Presses Universitaires de France, 1996, σσ 195 και 199)
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΠΑΡΑΚΑΤΗΘΗΚΗ» Μάρτιος –Απρίλιος 2008, σελ. 15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου