" Ἐκ τούτου καταργεῖτο πλέον πᾶσα μορμφή τῆς δαιμονικῆς πλάνης καί ἐνεφυτεύοντο ὅλοι οἱ τρόπο διά τῶν ὁποίων ἠμπορεῖ καθείς νά γνωρίσῃ τόν Θεόν, περιέπιπτον εἰς ἀχρησίαν οἱ βωμοί τῶν εἰδώλων, καί ἀνοικοδομοῦντο οἱ ἐκκλησίες τῶν χριστιανῶν, ἐξεδιώκετο τό σμῆνος τῶν δαιμόνων, καί ἐχόρευε μετά τιμῆς τό πλῆθος τῶν ἀγγέλων, αἱ ἀσθένειαι ἐφυγαδεύοντο καί εἰς τούς ἀσθενεῖς, παρά πᾶσαν ἐλπίδα, ἐδίδετο ἡ εὐεξία, οἱ φυλακισμένοι ἐτομῶντο διά τῆς ἐλευθερίας, καί ὁ ἐχθρός διάβολος ἐφυλακίζετο δι΄ άλύτων δεσμῶν, ὁ θάνατος καταργεῖτο, καί εἰς τούς νεκρούς ἐχαρίζετο ἡ ζωή, ἡ βδελυρά λύπη διελύετο, καί ἀντ΄ αὐτῆς ἒλαμπεν εἰς τήν οἰκουμένην ἡ παγκόσμιος χαρά, ὁλόκληρος ἡ γῆ ἐπληρώθη τῶν προϋποθέσεων τῆς θεογνωσίας, ἡ ὁποία, ὡς ἄλλος μέγας ποταμός, κατεκάλυψεν καί κατεβύθισεν τήν θάλασσαν τῆς δαιμονικῆς λατρείας τῆς ἀγνωσίας.
Διότι δέν ὑπάρχει πλέον, δέν υπάρχει πόλις, δέν ὑπάρχει χώρα, δέν ὑπάρχει τόπος, δέν ὑπάρχει ἔθνος ὁπού νά μήν μετέβῃ διά ξηρᾶς καί διά θαλάσσης, μετά τοῦ θαρραλέου καί ἀνδρείου αὐτοῦ φρονήματος, ὁ Ἀνδρέας, αὐτός ὁπού φέρει τό ὄνομα τῆς σταθερᾶς ἀνδρείας.
Δέν ὑπάρχει σημεῖον τῆς γνωστῆς κατοικουμένης γῆς, ὁπού νά μήν ἐφυτεύθῃ ὑπό τοῦ Ἀνδρέου ὁ σπόρος τῆς εὐσεβείας, ὁ βλαστήρας τόν πολύτιμον καρπόν τῆς πίστεως, καί νά μήν ἐξηπλώθῃ ἡ χάρις τῶν θαυμάτων, καί νά μήν διεδόθῃ ὁ πλοῦτος τῆς θεραπείας.
Ἄν ἤθελε κάποιος ὅλα αὐτά νά καταγράψῃ ἤ νά τά διηγηθῇ ἔστω καί μερικῶς, ἂς ἐπιχειρήσῃ πρῶτον νά ἀριθμήσῃ τούς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καί τάς σταγόνας τῆς βροχῆς καί τήν ἄμμον τῶν θαλασσῶν, καί ἔπειτα νά ἀποτολμήσῃ ἕνα τέτοιο ἐγχείρημα. ....."
"Νικήτα Ρήτορος τοῦ Παφλαγόνος (5)"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου