Ο Άγιος άρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόινο- Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14 / 27 Απριλίου 1877, στη πόλη Κέρτς, ανατολικά της χερσονήσου της Κριμαίας.
Νιώθει το πρώτο σκίρτημα και τη πρώτη κλήση του Θεού για το δρόμο της αφιέρωσης διαβάζοντας το κάτωθι χωρίον από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο:
" Ιδών δε (ο Ιησούς) τους όχλους εσπλαχνίσθη περί αυτών, ότι ήσαν εκλελυμένοι και ερριμμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα. τότε λέγει τοις μαθηταίς αυτού, ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάτοι ολίγοι. Δεηθήτε ουν του Κυρίου του θερισμού όπως εκβάλη εργάτας εις τον θερισμόν" Ματθ. 9, 36- 38
Το έτος 1898 ξεκινάει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου, όπου πολύ σύντομα ξεχωρίζει από τους υπολοίπους συμφοιτητές του για την ευφυϊα του, τις ικανότητές του, την απόδοσή του, το ήθος του.
Με την σύζυγό του Άννα Βασιλίγιεβνα απέκτησαν τέσσερα παιδιά
Ο Βαλεντίν (άγιος Λουκάς) συνελήφθη για πρώτη φορά το 1917 όταν βρέθηκε στην Τασκένδη. Αιτία ήταν η συκοφαντία ενός νοσοκόμου. Με τη βοήθεια του Θεού αποκαλύφθηκε η αλήθεια και ο γιατρός αφέθηκε ελεύθερος.
Η περιπέτεια αυτή αναστάτωσε την σύζυγό του Άννα, η οποία έπασχε ήδη από φυματίωση, και η υγεία της επιδεινώθηκε σε βαθμό που λίγες μέρες αργότερα υπέκυψε.
Το 1920 εκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης στην έδρα της τοπογραφικής Ανατομίας και Χειρουργικής.
Ο Βαλεντίν ήταν πολύ πιστός και αυτό ήταν έκδηλο στον τρόπο που εργαζόταν. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν οι πρώτες αντιδράσεις από τους εκπροσώπους του αθεϊστικού καθεστώτος. Στην δύσκολη περίοδο των δοκιμασιών για την Εκκλησία, και βλέποντας τη ενεργό συμμετοχή του στη ζωή της Εκκλησίας ο Αρχιεπίσκοπος Ιννοκέντιος, εντυπωσιασμένος από την παρρησία του Βαλεντίν, του προτείνει να γίνει ιερέας. Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 26 Ιανουαρίου 1921 και μια εβδομάδα αργότερα στο δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης
Το καλοκαίρι του 1922 , εκλέγουν στη θέση του Επισκόπου τον π. Βαλεντίν-Γιασενέτσκι. Η κουρά του σε μοναχό έγινε κρυφά στο σπίτι του ιερέα-καθηγητή. Καταλληλότερο όνομα για το νέο Επίσκοπο κρίθηκε εκείνο του αποστόλου, ευαγγελιστή, αγιογράφου και ιατρού Λουκά.
Στα 70 του χρόνια γίνεται Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Εκεί το έργο του είναι δύσκολο. Ταϊζει καθημερινά στο σπίτι του του απ΄΄ορους της περιοχής και κάνει υπεράνθρωπες προσπάθεις για να ανοίξουν οι Εκκλησίες ενώ ταυτόχρονα, προσπαθεί να πατάξει την αμέλεια και την αδιαφορία των ιερέων τονίζοντας πως πρέπει οι ίδιοι να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για τους πιστούς.
Η αγάπη του κόσμου προς τον Αρχιεπίσκοπο Λουκά ήταν έκδηλη. Τα Χριστούγεννα του 1960 και σε ηλικία 80 ετών, λειτουργεί για τελευταία φορά και τον καιρό που του απομένει περιορίζεται στο να κηρύττει.
Εκοιμήθη την Κυριακή 11 Ιουνίου 1961, ημέρα που γιορτάζουν οι Αγιοι Πάντες της αγίας Ρωσίας.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ
«Νέον ἅγιον τοῦ Παρακλήτου,
σέ ἀνέδειξεν, Λουκᾶ ἡ Χάρις,
ἐν καιροῖς διωγμῶν τε καί θλίψεων
Νόσους μέν ὡς ἰατρός ἐθεράπευσας,
καί τάς ψυχάς ὡς ποιμήν καθοδήγησας
πάτερ τίμιε, ἐγγάμων τύπος καί μοναστῶν,
πρέσβευε σωθήναι ταςψυχάς ημών.
ΚΟΝΤΑΚΙΟ
Ἀνεδείχθης ἥλιος,
νυκτί βαθεῖα, διωγμοῦ,
μακάριε, διό καί θάλπος νοητόν,
τό ἐκ Θεοῦ σύ ἐξέχεας,
χειμαζομένοις, Λουκᾶ πανσεβάσμιε
